Weer 2 nieuwe banen gespeeld. Op vrijdag 21 oktober samen met een klant van mij op zijn thuisbaan Haviksoord in Leende 18 holes gespeeld. Dat is een echte bosbaan met soms redelijk smalle fairways. Niet de meest moeilijke baan, maar toch uitdagend door alle bomen. Gelukkig vooral naaldbomen, waardoor je bal niet onder de bladeren verdwijnt als een keer de fairway mist, maar gewoon op dennennaalden blijft liggen. Daarom altijd wel terug te vinden. Qua omgeving een erg mooie en rustige baan (geen omgevingsgeluiden). Na verloop van tijd wordt hij wel een beetje eentonig. Er zou wat meer variatie in de holes mogen zijn. De oefenfaciliteiten zijn zeer beperkt en eigenlijk te gering. De driving range kent maar een stuk of 5 afslagplaatsen, dus is erg smal/klein en hij is ook erg kort (200 meter). Voor de mensen die met een driver wat verder slaan is hij gewoon te kort en wordt het zelfs gevaarlijk, want achter de driving range staat geen hek of net en loopt wel de fairway van een hole achter door. Het clubhuis is klein, maar wel heel gezellig en gemoedelijk. Er hangt een echte Brabantse gezellige sfeer, dus ik denk dat het een leuke club is om lid van te zijn. Ik heb er in elk geval een leuke ochtend/middag gehad.
Zondag 23 oktober heb ik samen met PP de laatste van de vier "Rijk-banen" gespeeld, namelijk het Rijk van Sybrook. Die ligt in de buurt van Enschede, toch 175 km rijden enkele reis. De hele autorit in de dichte mist gereden en de temperatuur kwam niet boven de 2-3 graden, brrrrr. Gelukkig brak bij aankomst in Enschede het wolkendek open en scheen de zon. Warm werd het niet, maar in de zon was het prima en in de schaduw voelde je toch wel dat het frisjes was. Maar je loopt wel warm op zo'n baan.
Sybrook vind ik een veel leukere baan dan Haviksoord (om maar een vergelijking te maken). De eerste indruk (bij de afslag van hole 1 Zuid) lijkt het een 100% bosbaan te zijn, met erg smalle doorgangen naar de fairway. Maar verderop in de baan kom je erachter dat er toch een aantal parkholes tussen zitten, waardoor hij erg afwisselend is en leuk blijft. Wij speelden de Zuid en Oost baan gecombineerd. Er is ook nog een Noord baan. Wat opvalt aan deze banen is dat er veel echte doglegs in zitten. Ik vind dat wel leuk niet alles zo recht toe recht aan. Water komt er niet echt in het spel, dus de hindernissen bestaan vooral uit bunkers (teveel in gelegen deze keer) en bomen en struiken die op de fairway staan. De baan was op sommige plaatsen best wel nat nog en sommige greens die in de schaduw lagen waren dat ook. Ik denk dat het een baan is die na een aantal dagen aanhoudende regen erg nat blijft. Wat verder erg opviel was dat er veel pitchmarks op de greens waren die niet gerepareerd waren door de spelers. Daar kan de baan niets aan doen, maar het zegt iets over de mentaliteit van de spelers vind ik. De afslagplaatsen (T-box) waren soms wat kaal en modderig, daar zou men wel wat aan moeten doen.
Oefenfaciliteiten zijn erg goed en ruim opgezet, al hadden wij de pech dat er op de driving range een les aan de gang was, plus dat net voor ons een wedstrijd gestart was, waardoor het erg druk was.
De ontvangst bij de receptie en in het clubhuis was bijzonder hartelijke en gastvrij. We hebben na afloop nog lekker een hapje gegeten.
Kortom: een schitterende baan, misschien de fijnste van de vier (met Margraten?), maar helaas te ver weg om vaak naartoe te gaan. Misschien in 2017 weer een keertje?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten