De tien lessen van de wintercursus bij
Golfschool Geldrop zitten er weer op, helaas. Het was een genot om les te krijgen van Mike van Wieringen en we keken er elke keer weer naar uit. Zaterdag 26 maart was de laatste les. We hadden de keuze of we een baanles wilden doen of dat we een "eindmeting" wilden doen. We kozen voor een baanles, enerzijds vanwege het goede weer en anderzijds om een keer onder begeleiding van Mike de baan in te kunnen gaan. In de baan is het toch anders dan op de driving range of in de golfschool. We hebben uiteindelijk 4 holes onder begeleiding van Mike gespeeld en daarna nog 1 hole zonder hem. We mochten de baan afmaken wat hem betrof, maar daar hadden we geen tijd voor i.v.m. een andere afspraak. Ook tijdens deze baanles weer erg nuttige aanwijzingen gehad, met name over clubkeuze bij bepaalde situaties en over de keuze van slag (chippen of pitchen in bepaalde situatie).
Op vrijdag 1 april was er 's middags om 14 uur een gezelligheidswedstrijd georganiseerd ter
 |
| Mijn flight met vlnr: Jan, Puckie, Cees en ik |
afsluiting van de wintercursus. Er waren 48 deelnemers, waaronder Anita en ik. Anita zat in een flight met 3 andere dames. Ik had een flight met 2 heren (Jan en Cees) en 1 dame (Puckie, de vrouw van Cees). We speelden Texas Scramble. Daarin slaat elke speler een bal en speel je steeds weer verder vanaf de plek van de beste slag. Als team deden we het best goed (uiteindelijk 5e van de 12 teams) en ik stond over het algemeen lekker te slaan. Vooral de lange slagen (met mijn hybride-4) waren erg goed. Bijna allemaal kaarsrecht, hoog en ver (160-170 meter). Chippen en putten ging iets minder goed bij mij, maar gelukkig bij de andere wel. Zo konden we toch regelmatig een Par maken o.a. op de Par-5, de eerste hole die we speelden. Helaas hebben we 2 holes een beetje verknald, anders waren we zeker in de prijzen gevallen. Wat ook in ons nadeel was, was dat Puckie ziek was en steeds erge hoestaanvallen kreeg. Na 2 holes hield ze het voor gezien en ging ze naar huis. Dat scheelde ons wel steeds een extra kans, want 3 ballen mogen spelen per hole of 4, dat scheelt nogal. Er hoeft maar 1 goede bal per slag bij te zitten steeds en Puckie was erg goed in putten.
 |
| Napraten op het terras met mijn flightgenoten |
Kortom, eigenlijk waren wij de winnaars (vonden wij) :-).
Het was een gezellige middag, met leuke mensen en heel mooi weer. na afloop hebben we met z'n allen gezellig nog wat gedronken op het terras van
Golfclub Riel, een kleinschalige maar gezellige club. Daar was Puckie ook weer bij en zij kreeg van de organisatie als troost een fles wijn aangeboden, een leuk gebaar. Ook Anita had een leuke flight vertelde ze me na afloop en had bij vlagen ook lekker gespeeld. Ze was dat ze mee was gegaan :-).
Aankomende winter gaan we zeker weer les nemen bij Mike, want dat is goed bevallen.
Binnenkort neem ik zelf nog een keer een privé les bij Mike. Dat doe ik zodra ik een driver gekocht heb. Als ik daar een uur les mee krijg moet ik voldoende basis hebben om die enigszins goed te hanteren. Gezien mijn swingsnelheid en de afstanden die ik met andere clubs sla, verwacht ik (of hoop ik) dat ik met een driver toch wel ruim over de 200 meter moet slaan (225?). Als het maar recht is, dat is het belangrijkste.
Het is inmiddels lente en het golfseizoen is weer begonnen, dus we zullen weer wat vaker op de golfbaan te vinden zijn. Volgende evenement is de ANWB Golf Ledendag op 23 april op Het Rijk van Nijmegen, waar we hebben ingeschreven voor een paar clinics en een rondje van 9-holes op 1 van de banen daar. Heb er nu al zin in!
 |
| prijsuitreiking (ik zit aan het tafeltje rechts, Anita uiterst links) |
